Podróż Sudety I - 2005r

Autobusem jadę do Nowej Rudy zwiedzać kopalnie węgla. Jestem sam, z przewodniczką ruszamy na zwiedzanie kopalni. Trasa turystyczna mierzy ok. 700m podziemnych wyrobisk. Zobaczę przegląd techniki górniczej z potężnymi maszynami do urobku węgla, licznymi narzędziami i konstrukcjami  kopalnianymi. Różnego typu obudowy chodników. Przejadę się jedyną w Polsce podziemną kolejką udostępnioną do ruchu turystycznego,  trasa kolejki liczy ponad 200m. Skład liczy 3 wagony mogące pomieścić 36 osób. Są one ciągnięte elektryczną lokomotywą. Zwiedzając kopalnie dostaję hełm i lampę górniczą, które pozwolą nam poznać i poczuć prawdziwy klimat pracy pod ziemią. Mamy okazje przejechać się podziemną kolejką, jak prawdziwi górnicy. W muzeum eksponuje się urządzenia ratownicze i kontrolne stosowane w kopalniach. Najstarszą częścią Nowej Rudy jest dolne miasto położone nad Włodzicą. Na rynku znajduje się ratusz z 1525r. Byłem w kościele św. Michała z 1885r. Nowa Ruda jest malowniczo położonym miastem w dolinie rzeki Włodzicy,  pomiędzy Górami Kamiennymi a Górami Sowimi, na trasie Wałbrzych - Kłodzko. Z jednej strony - miasto zabytkowych budowli, umiejscowionych przy uliczkach biegnących na różnych wysokościach w dzielnicy Centrum, z drugiej - osiedlowej zabudowy nowoczesnej dzielnicy Słupiec. Centralne położenie Nowej Rudy w mikroregionie sprawia, że miasto spełnia funkcje nie tylko handlowe, usługowe, kulturalne i rekreacyjne, lecz jest także doskonałą bazą wypadową do zwiedzania atrakcji turystycznych w Górach Stołowych, Sowich i Kamiennych oraz całej Ziemi Kłodzkiej. Autobusem wracam do Schroniska.

Rano budzę się a tu pada śnieg, po śniadaniu, wyszło słońce, śnieg stopniał, lecz pozostał po stronie zachodniej. Czerwonym szlakiem idę na Wielką Sowę – 1015m – najwyższy szczyt Gór Sowich. Mijam pomnik Carla Wiesena – prekursora szlaków. Dużo śniegu na szlaku, źle się idzie. Spotykam turystów, robimy sobie zdjęcia, podziwiam kamienną wieże. Trzykondygnacyjna, kamienna wieża na Wielkiej Sowie ma 25m wysokości. Zbudowano ją w 1906 r. staraniem Towarzystwa Miłośników Gór Sowich i nazwano imieniem zasłużonego dla Niemiec kanclerza Bismarcka, potem gen. Karola Świerczewskiego. Czynna jest w sezonie 1 V-30 IX przez cały dzień. W pogodny dzień, z zabudowanej galeryjki - 100 stopni, można podziwiać panoramę Sudetów, od Śnieżki w Sudetach Zachodnich po Śnieżnik we Wschodnich. Potem przez Kozie Siodło wracam do Schroniska

Zimno, po śniadaniu idę przez Sierpnicę. Kościół z 1548r. Podziemny Kompleks Osówka znajduje się niewiele ponad kilometr od miejscowości Kolce i Sierpnica. Część naziemna kompleksu Osówka stanowi zewnętrzną infrastrukturę podziemnego obiektu. Stopień zaawansowania przeprowadzonych tu robót stawia te budowle na pierwszym miejscu pod względem najbardziej wykończonych naziemnych obiektów przedsięwzięcia "Riese - Olbrzym" w Górach Sowich. Największą uwagę przyciągają dwa obiekty umownie nazwane "Kasyno" i "Siłownia". Posiada otwory okienne, przewody kominkowe, rury instalacyjne oraz wewnętrzne ocieplenie z płyt cementowych. Strop wylany, którą docelowo zamierzano wypełnić ziemią i roślinnością.  Potem poszedłem zwiedzać kompleks Rzeczka. Podziemna trasa  turystyczna w kompleksie "Rzeczka" jest pozostałością po jednym z najbardziej tajemniczych przedsięwzięć górniczych i budowlanych, prowadzonych w czasie II wojny światowej przez III Rzeszę w Górach Sowich. W kompleksie można zwiedzić prawie wykończoną wartownię, w której zgromadzone zostały eksponaty i dokumenty związane z wszystkimi kompleksami. Imponują wymiary hal, łącząca sztolnie, ma 32 m długości i 6 m wysokości. Nadziemna część kompleksu jest słabo rozwinięta. Usypano platformę, służącą do transportu urobku. Widoczne są również ślady torowiska kolejki wąskotorowej od wlotów sztolni w kierunku wsi Rzeczka. Następnie idę do Walimia, kościół z 1548r, Osobna historię tworzą Zakłady Przemysłu Lniarskiego, które należały do największych w branży. Produkowano tu  tkaniny, głównie obrusy, serwetki i ręczniki, na eksport. W wyniku kryzysu w latach 80-tych i trudnościami z surowcami do produkcji, doprowadziło to do postawienia zakładu w stan likwidacji.

Rano wyjeżdżam  z Walimia do Wałbrzycha. Ponure miasto, żadnych hoteli, idę aż do Szczawna Zdroju. Blisko parku znalazłem hotel, / którego nie polecam /. Po obiedzie, ciepło idę spacer.  Parki Szczawieńskie - tereny zielone Uzdrowiska obejmują dwa parki: Park Szwedzki i Zdrojowy,  i liczne tereny zielone rozsiane po Szczawnie Zdroju ich łączna powierzchnia to 17ha. Hala spacerowa i pijalnia wód mineralnych obiekty te zostały wybudowane w 1984 roku i  stanowią one niewątpliwie największą atrakcje Szczawna Zdroju jak i są najbardziej charakterystycznymi miejscami miejscowości. Hala spacerowa i pijalnia wód mineralnych oparte są na dwunastu kolumnach. Długość hali wynosi 70 m. W pijalni znajduje się ujęcie wód. Wieża Anny, została wzniesiona w 1818 roku, jest ona również nazywana wieżą zegarową. Jest ona doskonałym punktem widokowym, ponieważ znajduje się na skarpie na terenie Parku Zdrojowego, przy której miał się odbywać pogański kult wód leczniczych.

Autobusem do Świdnicy, następnie do Sobótki. Nazwa Sobótki wywodzi się od tradycji odbywania tu sobotnich targów. O targowym charakterze osady świadczy kształt rynku - dawnego targowiska. Czerwonym, szlakiem kieruję się w kierunku Ślęży. Po drodze – panna z rybą i Husyckie Skały. Szczyt Ślęży – 713m – najwyższy szczyt Masywu Ślęży. Na szczycie Ślęży do zwiedzania są: kościół pod wezwaniem Nawiedzenia NMP z 1852 roku, schronisko im. Romana Zmorskiego zbudowane w 1908 roku - obecnie Dom Turysty, Radiowo Telewizyjne Centrum Nadawcze Ślęża - wybudowane w 1958 roku z masztem anteny nadawczej o wysokości 136m, krzyż milenijny z granitu postawiony w 2000 roku, dwunastometrowa żelbetonowa wieża widokowa z okresu II wojny światowej, granitowa rzeźba kultowa "niedźwiedź", fragmenty XIII-wiecznych murów zamkowych. Po krótkim odpoczynku wracam przez Wieżycę, kupuję cegiełkę na renowację wieży Bismarcka. Obiad w Sobótce i autobus do Świdnicy. Tutaj trzy godziny po rynku, kościół św. Stanisława i Wacława – III wysoka wieża w Polsce. Teraz PKS do Szczawna.

Dzisiaj wycieczka do Starego i Nowego Książa. Po drodze zwiedzam kościół św. Anny – piękne zabytkowe kamienne  rzeźby wmurowane w budynek kościoła, następnie niebieskim szlakiem dochodzę do Starego Książa.  Zamek powstał prawdopodobnie przed 1288 rokiem zbudowany przez księcia Bolka I Surowego. Ze Starego Książa dobrze widoczny jest Zamek Książ, który w linii prostej odległy jest zaledwie o około 800m. Oba zamki rozdziela głęboka dolina. Zamek Książ to największy na Dolnym Śląsku, trzeci pod względem wielkości w Polsce i jeden z największych w Europie. W zamku znajduje się około 400 pomieszczeń. Wykorzystuje się tylko jego niższe kondygnacje. Trzecie i czwarte piętro budowli są puste. Zamek posiada kilka wież. Na najwyższą z nich - wieżę główną - można wejść, by podziwiać panoramę okolicy ze  Ślężą oraz Górami Sowimi. Zamek ma bogatą i ciekawą historię. Własność rodu Hochbergów / Daisy of Press  - zmarła  w 1944r w Wałbrzychu, właścicielka zamku w Pszczynie /.

Autobusem MPK dojeżdżam do Głuszycy. Droga do czerwonego szlaku. Po drodze Gospoda Sudecka z 1713r – hotelik i karczma. Zamek Rogowiec jest najwyżej położonym zamkiem w Polsce. Został wybudowany na szczycie góry o tej samej nazwie, która wznosi się na wysokość 862m. Według przekazów pierwszy zamek w tym miejscu wybudował książę Bolesław Wysoki w 1198 roku. Prawdopodobnie był on drewniany. Od 1429 roku zamek należy do rodziny, która trudniła się rozbojem, do roku, 1483 kiedy został zniszczony. Aby już nigdy nie służył rozbójnikom w 1497 roku zamek zniszczono całkowicie, prawdopodobnie wysadzając go w powietrze za pomocą prochu. Do naszych czasów zachowały się resztki murów i wieży.  Dochodzę do ruin Zamku Rogowiec, przy podejściu na Jeleniec – 902m. śnieg. Węzeł szlaków na Skalnej Bramie – 830m. prowadzi do Schr. Andrzejówka i Waligóry. Andrzejówka znana m.in. z Biegu Gwarków. Po posiłku ruszam na Waligórę – 936m – najwyższy szczyt Gór Kamiennych, żółtym szlakiem. Po zrobieniu zdjęć, niebieskim szlakiem ruszam do Sokołowska. Zabytkowa cerkiew z XIX w. Zdewastowany zabytkowy budynek uzdrowiska podobno pierwszego w Polsce. Z Sokołowska autobusem jadę do Szczawna. 

Autobusem MPK jadę do Rusinowej. Następnie niebieskim szlakiem do Zagórza Śląskiego. Zwiedzam zamek Grodno. Pięknie zdobiony budynek bramny. Kupuję bilet i widokówki zamku. Lipa Sądowa – około 300 letnia, pamięta czasy sądów nad poddanymi. Przed wejściem w przedbramie widokiem zamkowej wieży widocznej po prawej stronie. Przekraczam bramę zwieńczoną renesansowym portalem, idę do górnej części Zamku. W izbach oglądamy krzyże pokutne stawiane przez zabójcę na miejscu zbrodni i kamienne tablice. Loch głodowy, w którym pozostały kości po więzionym skazańcu. We wschodnim skrzydle Zamku natrafiamy na wystawę sztuki oblężniczej w średniowieczu. Na kilkunastu modelach zaprezentowano budowę maszyn oblężniczych i artylerii. Wchodzę na zamkową wieżę. W pięknym słońcu przyjemnie jest oglądać z góry okolicę oraz sam zamek. Dopiero z góry widać jak duża to budowla. Szczególną uwagę przyciągają wody Jeziora Bystrzyckiego, które wciska się pomiędzy okoliczne wzniesienia. Po wyjściu z zamku górnego spacer po dolnym dziedzińcu. Licznymi mieszkańcami zamku są zwierzęta - kury, kaczki, gęsi, kozy. Po wyjściu z Zamku spacer po zaporze wodnej na Jeziorze Bystrzyckim – budowla z 1914 – 1917r. Przechodzę mostem wiszącym nad zbiornikiem jeziora. Wracam żółtym szlakiem przez Niedzwiedzicę. Zabytkowy kościół z XVIw. Potem zatrzymuje się w Jedlinie Zdroju – rynek i Dom Zdrojowy, kilku kuracjuszy spaceruje po rynku.  Przez Przełęcz Kozią docieram do Góry Zamkowej. Zamek Nowy Dwór został wybudowany na Górze Zamkowej prawdopodobnie na początku XIV wieku, przez księcia świdnicko - jaworskiego Bolka II. Do naszych czasów zachowała się gotycka brama, fragmenty murów i fundamenty budynków mieszkalnych.